Open brief aan alle leiders van deze wereld
Geachte wereldleiders,
U bent een groot cliché.
Op dit moment zijn er ongeveer 130 gewapende conflicten in de wereld – het hoogste aantal sinds de Tweede Wereldoorlog. Wat bent u in Godsnaam aan het doen? Wat hebt u niet begrepen van de geschiedenis, en wat is ervoor nodig om u weer enigszins op het juiste pad te krijgen?
Blijkbaar vinden velen van u het gebruik van geweld gerechtvaardigd om uw ideeën, belangen of ideologieën door te drukken. Uw hang naar autoritarisme en uw bereidheid totalitaire methoden te omarmen, helpen deze planeet en haar bewoners allerminst vooruit. Wat drijft u? Alsof het einde van de wereld met rasse schreden nadert. Alsof uw generatie de belangrijkste is van allemaal. Opgevoed met oude sentimenten en een verheerlijking van een verleden dat steeds romantischer wordt voorgesteld dan het ooit geweest is.
Wat is er met u gebeurd?
Waarom die drang naar “lebensraum”? Waarom die voortdurende zoektocht naar grondstoffen in andere landen of gebieden? Waarom dat tribalisme, dat eindeloze uitbreiden van grenzen? Waarom moet dit altijd met geweld worden opgelost? Waarom oude, vage grenzen onder “moeders paraplu” terugbrengen terwijl volkeren al jaren onafhankelijk willen zijn en afstand willen nemen van oude regimes? Waarom dat terugclaimen? Waarom duizenden jonge mensen de dood in sturen?
U bent zo’n enorm cliché. De vorige eeuw druipt van uw keuzes af. Dat oude patriarchale denken dat ons opnieuw in de greep houdt – met klassieke methoden, maar dit keer aangevuld met de technologische speeltjes van deze eeuw. De hybride oorlogsvoering die enkel uitdaagt en provoceert. Wereldleiders, waarom?
Waarom moeten nieuwe generaties de pijn van uw immorele, domme keuzes dragen? Denkt u werkelijk dat wat u doet of hebt gedaan beter is voor de toekomst? Het moedwillig doden van onschuldigen die niets met uw strijd te maken hebben, die net als u gewoon een veilig en welvarend bestaan willen. Hebben uw keuzes die wereld veiliger gemaakt? En uw eigen zonen en dochters de strijd in sturen – waarvoor? Denkt u werkelijk dat dit niet nog generaties lang doorwerkt, bij zowel slachtoffers als daders? Wat is de gedachte achter zulk beleid?
En dan zijn er de tergend langzame tegenkrachten. Zij die met verdragen in de ene hand vergaderen, onderzoeken uitvoeren, conclusies trekken en met de andere hand wijzen: foei, u mag deze genocide niet uitvoeren. Maar van gezamenlijk ingrijpen merken wij, gewone burgers, weinig. Wij stonden erbij en keken ernaar. Elke dag opnieuw werden en worden wij overspoeld met nieuws over gruwelijke aanvallen. Maar stoppen doet het niet. De leiders gaan terug naar de vergadertafel, oneens met elkaar, een sanctie hier, een sanctie daar – maar een gezamenlijke stop op monsterlijkheden? Die komt maar niet. Terwijl de verdragen toch duidelijk zijn: Dit nooit weer. En toch gebeurt het opnieuw. Het is zo’n pijnlijk cliché.
130 gewapende conflicten.
Cliché-leiders die met propaganda verdeeldheid zaaien. Tegenkrachten die geen antwoord hebben op de nieuwe realiteit. Angstzaaiers die het volk op simpele wijze manipuleren, woede aanwakkeren en onverschilligheid de huiskamers binnen laten sijpelen. Mensen die opnieuw tegenover elkaar komen te staan. Voor wat? Wat moet hieruit voortkomen?
U bent echt een groot cliché.
Welk vertrouwen zouden wij nog in u moeten hebben? Nauwelijks. De enige hoop die gloort, zijn de nieuwe tegenkrachten: groepen en bewegingen die in sommige landen nog ruimte krijgen – of zelf nemen – om de verdorven paden voorzichtig op te schonen. In andere landen bestaat die ruimte niet. Daar wordt elk verzet de kop ingedrukt. Je zou maar een grote mond opzetten tegen de cliché-leider: gevangenis, of erger, de dood.
Daarom is er ruimte voor u, het monster van deze tijd. Terwijl landen verschillen, bevolkingen anders reageren en sommigen meer mogelijkheden hebben dan anderen om verandering te brengen, zit de wereld alsnog opgescheept met 130 gewapende conflicten. En het standaardantwoord daarop? Meer wapens. Meer militarisme. Meer geld naar defensie. “To secure peace is to prepare for war.”
Het cliché kan niet groter zijn dan dat.
Dan u.
Helaas!
Een bezorgde burger.
