23 februari 2020 Ook al is de druk zo hoog,De opruiende lat zo laag,De zin die Buitenhof verboog,De achilleshiel voelde de zaag, De premisse, echter, bleef staan,Als een huis tijdens
Categorie: Gedicht
Mis jij, haar?Mis jij, haar?
Oh, oh wat mis ik haar, Heb ik haar ooit gehad? Wat zal er van haar geworden zijn? Wat was ooit van haar en wat niet? Was ze soms kwaad
Kerstfeestje ingepaktKerstfeestje ingepakt
24 december 2018 Goede dagen iedereen en anderen! Deugd (gedichtje voor U) Met Jemen in ’t achterhoofd,Voortschrijdend extremisme in eigen land,Te veel informatie en licht verdoofd, Schept een kerstfeestje toch
TekentafelterreurtechniekenTekentafelterreurtechnieken
19 juni 2020 Tekentafelterreurtechnieken Een wetje hier een wetje daar,Regeren per decreet,Op de tekentafel leek hij klaar, Nu weer snel terug, tegenstanders bij de vleet.Achter uw deur wordt niet gerommeld,Behalve
Nooit alleenNooit alleen
Sonnet: Nooit alleen Ooit, zat ik er een paar maanden mee,In mijn maag en in mijn hoofd,Van tijd en zekerheid beroofd,Oh mijn God, ik ben Gay! Zal ik het vertellen,Of
EricEric
De jongen die nooit man is geworden Toen ik op jonge leeftijd net voor zijn graf zat, Verslagen door mijzelf,De wereld en anderen vergat,Mijn verstand diep verstopt in innerschelf.Druppelden mijn
Wij zijn ons scherm gewordenWij zijn ons scherm geworden
Real poëzie Vrij op Knausgård: We hebben het lichaam verlaten, alles is scherm. Wij zijn ons scherm geworden Wij De oogleden wennen nog maar net aan het fabuleuze ochtendlicht, Een
Was dat maar niet zoWas dat maar niet zo
Was dat maar niet zo Vaak als ik naar de band in Amsterdam rijd,Van hoge delta naar lage delta,Zie ik Witte Wieven het bos omarmen, Heel gemoedelijk, zonder enig vlijt,Schenken
Hij is mij er ook drie. Een KoningsaangelegenheidHij is mij er ook drie. Een Koningsaangelegenheid
Hij is mij er ook drie Daar staat hij dan,Fier, rechtopstaand, een koning,Non-fictie bijt in een roman,Meer en meer verwelkt na elke kroning! Hoe blij en beduusd,Het volk, samen, contiguust,Een
OoitOoit
10 december 2015 Ooit Als ik ooit de grens verleggen kon, Zo ver en zo hoog als ‘t kan de lat, Van verstand, dat van agressie won. Het regime, vol haat en nijd, op z’n gat. Bestuurder, die maat bepaalt en mijmert, Over landsgrenzen, rijkdom en zijn macht, Valsheid in geschrifte, van menner naar slijmerd, Waanzin en treurnis, ieders toekomst in de wacht. Dan hoor ik bommen dichtbij klinken, Wapens recht vooruit, kogels in ‘t rond, Drones, die wijken van label voorzien. Buurman bloedt, kloot vast in de wond, Ik ren uit huis, soldatengespen blinken, De schaamte voorbij en pijn bovendien. Als ik ooit de grens verleggen kon, Zo diep en zo laag als ‘t kan de lat, Hulp geboden, het vuurpeloton won, Het regime, blind en doof, op z’n gat. Bestuurder, die grens behoudt en denkt, Over periferie, klimaat en economie, Dat fragiel en dun over elkaar zwenkt, Europees gezicht in een anomalie. Dan merk ik dat ik iets moet doen. Reageren, op schone hypocrisie, Dat groeit en een samenleving splijt. Achter ellebogen en schermen zonder visie,