kamalbergman.nl Gedicht Hij is mij er ook drie. Een Koningsaangelegenheid

Hij is mij er ook drie. Een Koningsaangelegenheid

Hij is mij er ook drie

Daar staat hij dan,
Fier, rechtopstaand, een koning,
Non-fictie bijt in een roman,
Meer en meer verwelkt na elke kroning!

Hoe blij en beduusd,
Het volk, samen, contiguust,
Een halve extase benaderd,
Uitvoerig toeziet op geluk, alles ingekaderd.

In hokken met voer, drank en spijs,
In brokken klaar,
Verorberen maar.

Dikker, groter en meer,
Zoals eerdere tijden,
Tijden van weleer?

Niks verandert echt, terwijl alles veranderd,
Onder druk gekalanderd.

Schoon, geveegd,
Het mooie plaatje,
Een Koning en Koningin
Een vrij gedicht en nu,
Nu de beuk erin?

Proost.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Related Post

OoitOoit

10 december 2015 Ooit Als ik ooit de grens verleggen kon, Zo ver en zo hoog als ‘t kan de lat, Van verstand, dat van agressie won. Het regime, vol haat en nijd, op z’n gat.  Bestuurder, die maat bepaalt en mijmert, Over landsgrenzen, rijkdom en zijn macht, Valsheid in geschrifte, van menner naar slijmerd, Waanzin en treurnis, ieders toekomst in de wacht. Dan hoor ik bommen dichtbij klinken,  Wapens recht vooruit, kogels in ‘t rond, Drones, die wijken van label voorzien. Buurman bloedt, kloot vast in de wond, Ik ren uit huis, soldatengespen blinken, De schaamte voorbij en pijn bovendien.  Als ik ooit de grens verleggen kon, Zo diep en zo laag als ‘t kan de lat, Hulp geboden, het vuurpeloton won, Het regime, blind en doof, op z’n gat.   Bestuurder, die grens behoudt en denkt, Over periferie, klimaat en economie, Dat fragiel en dun over elkaar zwenkt, Europees gezicht in een anomalie.  Dan merk ik dat ik iets moet doen. Reageren, op schone hypocrisie, Dat groeit en een samenleving splijt.  Achter ellebogen en schermen zonder visie,