De Eenzijdigen
Vele columnisten zijn ook vorige week alweer voorgegaan op het duiden van de fratsen van dit kabinet. Het is fijn om te schrijven over een club mensen dat in een slecht huwelijk is gestapt, vol met wantrouwen, afgunst en totaal verschillende perspectieven, dat tot en met sint juttemis nooit echt nader tot elkaar komt. Het is elke week raak, het is hommeles en journalisten, columnisten en social mediagebruikers krijgen genoeg voer om van te snoepen. Met name de eenzijdigheid van denken en handelen van de partijen speelt een grote rol in dit kabinetsdebacle.
Sinds de wederopstanding en de opmars van alternatieve feiten en tijdens en na de coronapandemie en de hernieuwde krachten van het verspreiden van nepnieuws door sommige partijen, is eenzijdigheid meester geworden in het publieke “debat”. Een helder voorbeeld van deze eenzijdigheid is bijvoorbeeld de alles op alles houding van de BBB als het gaat om het veiligstellen van bepaalde belangen van een zeer invloedrijke groep in hun achterban. Deze houding vergalt en beschadigt niet alleen goede debatten, maar deze unilateraliteit zorgt voor slecht beleid, waarin andere zaken zoals stikstof, natuur en water nu minder zwaarte krijgen. Het zomaar wegwuiven van plannen die er al lagen en met niks terugkomen, is inherent aan eenzijdigheid.
Het eeuwigdurende conflict in het Midden-Oosten. Na de gruwelen van 7 oktober heeft de eenzijdigheid een ferme plek ingenomen in de ingegraven stellingname van vele mensen. Als in een oorlog vliegen de zwakke, soms redelijke en goede argumenten over en weer. Maar sommige apologeten van bepaalde kanten van het verhaal komen wel heel erg op voor hun eigen kant van de zaak. Niet alleen dat. Al het materiaal wordt uit de kast gerukt om alleen die positiebepaling te blijven verdedigen. Het andere kamp is slecht. Zij zijn de schuldigen. Alleen het eigen kamp mag floreren of overblijven. “Wat zijn nou een paar burgerdoden of meer? “Dat hoort er toch bij?” Met niet altijd de juiste kennis vliegen oordelen en vooroordelen de publieke ruimte in. Soms vals en voor eigen gewin, soms onwetend. Vooral de jaknikkers en meelopers die bekende figuren adoreren kunnen op sommige platformen onnodig fel en schadelijk doorschieten in eigen gelijk. Filo en Anti.
Zo zijn er nog veel meer voorbeelden waar raffinement over houding ten opzichte van bepaalde gebeurtenissen in de wereld verdwenen is: migratie, LHBTQIA, wolven? Het verdedigen van eigen standpunten is het schoonste goed dat er is. Maar daarvoor moet je wel argumenten van de ander herkennen en erkennen. Door de toenemende gepolariseerde houding van de afgelopen jaren zie ik geen mooiere wereld ontstaan. Nu kunt u het hier niet mee eens zijn, dat mag, maar u kunt uw fatsoen houden? U probeert immers allemaal ergens voor te deugen, toch?
