(Tramversatie) Een gesprek of tramconversatie is een mondelinge communicatie tussen ten minste twee personen in de tram of metro of bus; in geval van een persoon spreekt men van een monoloog of een toespraak. Een gesprek kan een vrijblijvend of een formeel karakter hebben…….
Zijn hand had de buis vast. De buis, die je kunt vasthouden in de tram om niet uit evenwicht te raken als de tram uitbundig optrekt. Het was een vrij lange man. Onder zijn arm een andere man met grote bril, die tegen hem aan kwebbelde alsof het zijn lieve lust was.
Ik dacht aan mijn dag en hoe ik alles op het werk aan wilde pakken en ik hoopte op eventuele verrassingen. Verrassingen, die mijn dag kleur zouden kunnen geven. Deze kreeg ik al snel, iets sneller dan ik eigenlijk wilde. In de ochtend en luttele minuten voor mijn werk sta ik klaar om de geheimen en spannendste zaken van de mensen om ons heen in mij op te nemen. In de bocht, bij het Mr. Visserplein, begon de man met grote bril en een baardje van twee dagen over zijn ontwerp, zijn kindje, zijn systeem, te praten.
‘Nee, de Equipter, is een beter systeem en er valt steeds beter mee te werken. Ik heb hem geplaatst, nadat we eerst acht maanden moesten wachten op akkoord van IT, maar goed, dat weet je, want je was er bij.’
‘Dat weet ik, daar was ik bij’
‘Ja, daar was je bij.’
‘Dat weet ik,’ zei de lange man nogmaals, zonder echt ironisch of sarcastisch te zijn. Hij leek eerder te willen helpen. Mister systeemkenner ging vrolijk verder.
‘Je was er bij, ja, dat klopt, dan heb je toch gezien hoe moeilijk dat hele proces gaat? Eerst moet je die overtuigen en dan moet je zorgen dat die ook op je bootje stapt. Zij begrijpen het al niet, laat staan de mensen die er straks mee moeten gaan werken. Die begrijpen helemaal niks van de Equipter 2000. Dat is niet een dingetje waar je even mee speelt. Daar zit tijd, bloed, zweet en tranen in. Ah kijk, het tropenmuseum, nog even en dan zijn we er weer. Koffie?’
`Ja, dan zijn we er,’ zei de lange man voorzichtig en liet een dame met telefoon tussen hoofddoek en hoofd passeren.
‘Nee, Mohammed is juist de aardige, Azam is altijd aan het pesten. Weet je dat hij een nieuwe scooter heeft. Daar is hij vorige week mee gevallen, die sukkel. Laat hem, laat hem, hij is het niet waard. Ze liep verder en ik kon haar niet meer horen.
‘Ik kan gewoon niet geloven dat ze daar niet over nadenken. Een speeltje, Kees, een speeltje, het wordt gereduceerd tot een speeltje! Ik heb het gevoel dat we hierdoor veel verder van de operatie af te komen te staan dan we willen. Let je op, Kees? Moet je opletten, als ik dit zo aankaart tijdens de vergadering! Marie gaat er niks van zeggen en ze houdt zich stil, let op! Luister je nog?’
‘Wat zou ze vandaag aan hebben, die Marie?’ zei Kees, terwijl hij door het raam naar de opkomende zon keek.
Amsterdam, 16-03-2015